Een lange autorit en Olympische Ringen

Als je weer een beetje in de bewoonde wereld bent, heb je ook weer mobiel bereik, dan moet je vooral niet vergeten het geluid van je mobiel uit te zetten ;-) Als je dat wel doet loop je kans, dat je ’s nachts wakker gebeld wordt, pffff maar liefst 4x en wij lagen boven en telefoon beneden, dus je denkt ik lig hier goed, haha, maar verder heerlijk geslapen. We staan op tijd op, om ons vast te bijten in de 425 kilometer rit. Nu moet je niet denken, dat is 425 kilometer op de A1 of iets dergelijks, nee dit ging dwars door de bergen en google maps gaf ook een minimaal reistijd van 5,5 uur aan. Dat is zonder stops en die hebben we veel gemaakt. Wat was het bijzonder onderweg,we reden nog maar een half uur en het landschap veranderde in een woestijnachtig gebied, prachtige kleuren in de rotsen en met de zon erop, maakte het plaatje compleet. Het was geweldig mooi en stopte diverse keren, om te genieten of plaatjes te schieten. De route ging over de route 99 en het was inderdaad vergelijkbaar met route 66. Route 99 staat ook bekend als de gold rush route, uit betere gouden tijden. Na zo’n 70 kilometer veranderde het gebied weer, in levendige groene kleuren, we reden langs het plaatsje waar we zouden overnachten, maar wat was gecancelled ivm het vele smeltwater. Nou viel de camping nog mee, maar gebieden erom heen, stonden de weilanden behoorlijk onder water. Achteraf waren we blij dat we er niet sliepen, misschien had je er mooi kunnen wandelen, maar het dorp zelf was helemaal niks. Dus verder richting Whistler, we vonden een mooie plek aan een meer om te lunchen, de stoeltjes naar buiten en hupsakee, daar zaten de prins en zijn vrouw, weer te genieten van het eten, elkaar en het uitzicht. Er liep een nederlands sprekende man voorbij en we raakten aan de praat , hij woonde al 38 jaar in Canada in Ontario en was nu met zijn broer en vrouwen 6 weken aan het trekken. Zo leuk dit soort ontmoetingen, daar kan ik echt van genieten. Na een kwartiertje gingen we weer verder, het was een zware rit, veel bochten en Erwins klokje riep steeds je doel behaald haha die raakte overspannen van al die bochten. Tegen half 3 waren we in Whistler, camper neerzetten, wat drinken aan de picknick tafel die er altijd op een plek staan, kaartjes bekijken en off we go.Op naar Whistler city, nou dat was wat hihi, de wandeling was iets langer dan gedacht, maar verder was het een klein overzichtelijk plaatsje. We maakten foto’s bij de olympische ringen en waar de vlam had gebrand, het zogenaamde medal plaza in 2010. We liepen wat rond langs de winkels en toen weer terug naar de camping of toch nog langs Lost Lake, dat bleek een best groot park te zijn en we waren moe. Dus dat doen we morgen. Morgen hebben we een kort ritje zo’n 60 kilometer, die extra stop hebben we gepland, omdat we vrijdagochtend om 8.15 uur bij de ferry moeten zijn en als we dat vanaf hier gingen doen, het een race tegen de klok zou worden en dat willen we niet, we hebben immers vakantie. Na het eten wilden we gaan douchen, dat zou met muntjes gaan, nou Erwin hoefde er niks in te gooien en bij de dames gebeurde er niets, dus ik heb mijn primeur, om in de camper te douchen gehad en moet zeggen dat viel reuze mee, alleen de hoogte, ik denk dat Kyann er onder past  Maar goed ik ruik weer lekker en daar ging het om. Voor de statistieken we zitten nu op 182 kilometer wandelen en de auto staat 2420 kilometer, wat betreft het aantal muggen bulten, we zijn gestopt met tellen, maar denk dat we samen wel 50 bulten en bultjes hebben.