Change of plans

Dag 16
Na een mindere nachtrust, staan we bijna klaar voor het ontbijt, dan gaat Erwin's telefoon, Amanda belt.
Enigszins paniek in haar stem, mam de pincode van die creditcard klopt die wel ? Bea checkt nog even, ja code zou moeten kloppen. CC zegt doe het zelf maar. Ja en dan.... Ze heeft nog 3 weken te gaan. Bea belt met ING, maar er is helemaal geen transactie aangeboden, volgens die mevrouw, toch maar even een geldautomaat proberen. Ondertussen hebben wij ons ontbijt weggestouwd en weten nog steeds niet wat we gaan doen, naar LA of San Diego ? Wat we ook kunnen doen, roept zij van de ideeënbus , is lekker naar Palm Springs, daar is het lekker warm (woestijn) We dubben niet heel lang, als we naar San Diego gaan, kunnen we niet veel van de stad zien ivm de tijd, die we nog hebben. Amanda gaat haar cc uitproberen en wij op weg, hotel geboekt, we willen stuk kustweg nemen naar LA, dan moeten we eerst een stukje door de bergen, wat een rotweg, hele korte scherpe bochten, we vinden het niet fijn. Als we aan de andere kant van de berg bij de kust komen, roept Bea stop ffkes, even frisse lucht, Erwin denkt, dat kan ik ook gebruiken en stopt. We twijfelen even of het strand echt op gaan en dan in ene....... nee dat kan niet toch ? Jaaa het zijn dolfijnen, zo dichtbij de kust, geweldig. We staan met open mond en er stoppen steeds meer mensen. Wij trekken verder en rijden langs Malibu. Inmiddels heeft Amanda gesmst, nee hij doet het niet. Bea weer bellen, meneer is minder aardig of ik wel weet dat dit een alarmlijn is ? Ja, dat weten we, maar dit nummer hadden we net van zijn collega gekregen. Hij zoekt het voor ons uit en er moet een nieuwe pincode worden aangevraagd, gaan we doen. Amanda moet even een weekje creatief met geld zijn. Maar daar hebben we oplossing voor gevonden. Off we go maar weer en komen bij Santa Monica's Boulevard, Erwin neemt de verkeerde afslag en we staan bij een parkeerterrein ,ach zegt die jongen van de kassa rij maar, je bent echt niet de eerste, we stoppen nog even voor leuke plaatjes en hup we gaan weer. We rijden naar de highway, er komt geen eind aan de stad LA, maar ja er wonen ook meer dan 3 miljoen mensen. Inmiddels bijna 3 uur en tijd voor lunch, we slaan af, om brood te scoren, maar vinden allerlei winkels behalve supermarkt, dan nog maar verder, lekker warm hier hè, roept de ideeënbus. We komen aan in Palm Springs pffff we klagen niet hoor, maar 40 graden om zes uur in de schaduw, is best warm.
We eten wat en gaan lekker bij zwembad zitten, als de zon ondergaat, koelt het niet echt af, maar we vinden het heerlijk. Om een uur of kwart over acht bedenken we, dat we ook nog wat moeten eten en rijden een stukje, dooie boel hier aan deze kant van de woestijnstad. Even toeren we komen bij een saloon achtig restaurantje, we bestellen, babbelen wat en komen tot conclusie dat Erwin's vader het hier super had moeten vinden, die was helemaal fan van westerns  en hollister boekjes, misschien dat Erwin daarom fan is van hollister t shirts ? Jeetje, alweer 10 jaar dat we de lieve man moeten missen en voor we het weten zitten we samen met tranen in onze ogen. We bedenken dat we dit jaar de 19 e september iets met de hele familie willen doen. Dat moeten we maar eens thuis in de groep gooien. We eten heerlijk, de saloon heeft een eigen slagerij en dat is te proeven. Nu lekker slapen, morgen willen we hier met en soort kabelbaan een berg op.