Van klooster, via VOC fort, naar strand en zee

Vandaag onze laatste reisdag, hierna gaan we nog drie dagen bijkomen van al het moois wat we gezien hebben.
Maar voor we kunnen uitrusten, stond er nog een overvol programma op ons te wachten.
We reden vanmorgen van ons hotel weg, wat ook al in een prachtig natuurpark lag, Ajeed wees ons op allerlei mooie vogels.
De eerste stop was bij een boeddhistisch klooster, lappie doekkie om en slippers uit en de uitleg kon beginnen. We namen een kijkje in het klooster, kregen een gezegend armbandje van de monnik, konden een stoeppa van dichtbij bekijken en de reis ging weer verder.
Ajeed nam ons mee, naar een prachtig gelegen oud VOC restaurant, wat door de tsunami van 2004 wel behoorlijk beschadigd was, maar nu weer mooi in ere herstelt voor een heerlijk kopje koffie en zoals hij in Nederland heeft geleerd, met een koekje erbij. Binnen hingen aan het plafond waaiers uit de tijd, dat men zich nog liet afkoelen door het wapperen van een waaier, gelukkig ging deze nu automatisch.
Toen op weg naar Galle waar een Nederlands fort is gebouwd. Eerst gingen we lunchen, wat met een groep van 28 mensen altijd weer een uitdaging is, obers raken gestrest van zo'n grote groep en de mensen zitten te kletsen en vergeten weer wat ze besteld hebben. Maar ook vandaag is het weer gelukt.
Toen we het fort wilde bekijken, begon het even heel hard te regenen, het eerste stukje dan maar met de bus.
Bij een oud Nederlands kerkje stapten we uit en zijn toen in het Nederlands museum geweest over de lijnbaanstraat gewandeld, in het museum werd ik aangesproken door de bode. Waar ik vandaan kwam, ohhhh vlakbij Amsterdam of ik weleens van het rijksmuseum had gehoord en nog veel meer dingen wist hij, heel leuk. Door de voc tijd, zijn er veel Nederlandse woorden, die in Sri Lanka worden gebruikt zei hij, maar 1 woord gebruiken jullie niet meer zei hij en wij wel, dus ik vroeg welk woord dan, hahaha het Kakhuis, nee dat gebruiken wij niet meer. Na nog een wandelingetje door het fort, gingen we op weg naar ons laatste programma onderdeel nl. Eem bezoek aan een weeshuis. Hier vlakbij heeft een Nederlandse mevrouw Marja van Leeuwen een weeshuis opgezet, voor de wezen van de Tsunami, we kregen een rondleiding en het was bijzonder om te zien. Wat zij allemaal bereikt heeft. Er worden 150 kinderen opgevangen, als die 18 zijn verlaten ze het weeshuis en worden er weer nieuwe kindjes opgenomen.
Na wat donaties gegeven te hebben, vertrokken we naar een heerlijke strandhotel, ik hoor de golven weer lekker rollen en ga nu even lekker 3 dagen in standje uitrusten.
We hebben afscheid genomen van Ajeed, de water boy en onze chauffeur en moeten komende dagen onze eigen boontjes weer doppen, maar dat komt vast goed.