Een klein watervalletje

Zo 1 dagje niet geschreven, maar gisteren zijn we naar de watervallen geweest.
Wat een geweld en prachtige gezichten, omdat op de rotsen nog veel ijs lag.
Het was onze derde dag met prechtig weer, Joey en Margie zijn blij dat wij er zijn, want het lijkt erop dat we onderweg de zon hebben meegenomen.
Joey had een snipperdag en na de spits of rush hour, zoals ze het hier noemen zijn we gaan rijden.
Nadat we de watervallen van alle kanten hadden bekeken, hebben we het stadje nog onveilig gemaakt.
Eerst maar eens wat eten bij Tim's.
Toen we bijna klaar waren zei onze buurman aan de tafel naast ons. Hey fooks do you like some left over donuts? We sloegen het vriendelijke aanbod af, maar moesten wel lachen.
Sinds we hier zijn lijkt het wel of we met een groot vraagteken op ons voorhoofd lopen, overal bieden ze ons hulp of iets anders aan, in dit geval donuts.
Op naar de souvenierwinkels, Joey en Margie gingen de Harley Davidson shop in en Erwin besprak de politiek met een man die ook buiten stond, het lijkt wel een liedje and the waitress is practising politics.
Joey moest Erwin aan zijn mouw weg trekken anders stond ie er nou nog.
Op naar huis en proberen voor rushhour de andere kant op terug tekomen. 's avonds kwam Betty ons gedag zeggen en om 21.00 uur gingen Margie en ik ff naar de supermarkt.
Met super anti migraine pillen en pillen voor Tamarah's lactose intolerantie kwam ik weer thuis lekker slapen zei Joey, die moest nog even op blijven want Patrice was naar haar Britney Spears concert, jaja er gebeurt veel in Toronto.
Zo nu zijn jullie weer bij.