From L.A. To L.V.
Door: Erwin
Blijf op de hoogte en volg Erwin en Bea
03 Mei 2012 | Verenigde Staten, Las Vegas
De tweede dag begint al heel vroeg. Bea kan de eerste nacht na de vliegreis meestal niet zo goed slapen en na heel wat omdraai bewegingen zegt ze om vijf uur dat ze niet meer kan slapen. Misschien hadden we toch dat andere bed moeten nemen want zij rol elke keer naar die kuil in het midden. Weegschaal hè. Na een lang en goed gesprek gaan we douchen en die krijgt van ons allebei een 9. Herpakken de spullen een beetje en gaan ontbijten. Wat ik gisteren niet in het verslag had geschreven was dat het hotel Adventure heet en toen we de receptie binnen kwamen dacht ik even aan een tweederangs film. Het meisje achter de receptie was jong met veel te veel make up op. Toen we naar het restaurant liepen stond ze ons al op te wachten in een heel kort rokje en natuurlijk weer de make-up. We twijfelen of het een meisje is maar worden goed geholpen en krijgen het ontbijt wat inbegrepen is. Een Engelse muffin met boter. Natuurlijk veel te weinig voor twee uitgehongerde Hollanders. Dus de kaart komt erbij en we bestellen eieren met ham en gebakken aardappelen. Bea schiet in de lach als de borden komen met misschien wel tien plakken ham maar het gaat er vlot in. In de ontbijtzaal zit een grapjas die zegt dat hij landeigenaar is en de beren doodschiet en in Holland geboren is. Bea geeft hem onze bonnen voor een gratis glas champagne en we nemen afscheid van onze entertainer. Om 8.15 uur zitten we in de auto op weg naar de outlet in Barstow. De navigatie laat het afweten maar Erwin heeft een badkuip en zet zijn Bea-Bea aan. Beter is er echt niet en zonder kaart en omrijden komen we aan bij de outlet. We zijn 1 van de eerste en gaan lekker winkelen. Na iets meer dan een uur heeft Erwin een paar half hoge timberlands en drie shirts bij aeropostal uitgezocht en Bea een broek en twee kleurrijke shirts bij de bananen republiek voor weinig maar we besluiten dit nog niet te kopen. We kijken elkaar aan en zeggen dat we niet in de eerste de beste outlet willen kopen. Als we hier later maar geen spijt van krijgen. Erwin zegt als een echte Amerikaan heel stoer dat hij desnoods aan het einde van de vakantie desnoods hier effe naar toe rijdt. De afstand L.A. Naar Barstow is ongeveer Almere naar Maastricht. We doen wat inkopen in de supermarkt en vragen of we ergens vers brood kunnen kopen. De cassiere kijkt ons aan alsof ze water ziet branden en zegt dat het in deze stad/dorp niet te koop is en noemt een andere plaatsnaam. We zeggen dat we het dan wel in las Vegas gaan kopen. Daar wil ze ook wel een keer heen en ze vraagt waar wij vandaan komen. Holland daar wil ze ook wel naar toe, Erwin geeft aan dat als ze een goede baan zoekt of een rijke man vindt, haar droom uit zal komen. Het kind heeft een lach van oor tot oor en heeft volgens mij al een slachtoffer op het oog. Wij vertrekken vlug voor de overgebleven 180 mijl naar Las Vegas. En weer zonder navigatie pikken we 1 van de vele afslagen bij Las Vegas en gaan op zoek naar ons hotel in East Fremont street 301. Ik kan je vertellen dat mijn navigatiesysteem werelds is en Bea zorgt dat we bij het hotel uitkomen. Ik zou er mee willen trouwen! Vanaf de 7e etage van de parkeergarage naar de hal voor de incheck balie staan, raakt Erwin in gesprek met een man die in Washington woont en aan deze kant drie maanden heeft overwinterd. De man geeft wat tips voor Las Vegas en de Grand Canyon, die hij zelf wel heel imponerend vindt. Om alle tips op te volgen hebben we volgens mij een week nodig dus ik moet er maar de belangrijkste dingen uithalen. Na 10 minuten wachten blijkt het een gok balie te zijn en dat brengt geen glimlach op het gezicht bij de vermoeide Bea. Misschien hadden we toch wat langer moeten blijven slapen. Maar de charme van Erwin zorgt ervoor dat de echte receptioniste ons een kamer met een kingsize bed, op de 25e verdieping met een schitterende uitzicht op THE strip, geeft. Bea valt in bed en voordat haar hoofd de kussen raakt, roept ze dat dit een geweldig bed is en valt ze in slaap. Ik besluit om wat te drinken, dit verslag te maken en op de zonsondergang te wachten. Vanuit de kamer moet het mogelijk zijn om een mooie foto daarvan te maken maar als ik uit het raam kijk zie ik wolken komen. We maken toch een paar foto's voor het geval het de komende dagen helemaal niets is en ze zien er mooi uit. Wij moeten nog iets gaan eten maar daar komt niet zoveel van. Bea heeft verschrikkelijke hoofdpijn en blijft in bed. Ik ga naar buiten om vlug wat eten te halen en val met mijn neus in de boter. Het is een gigantische passage met een kabelbaan waar op dat moment drie gillende mensen over een lengte van 400 meter op een hoogte van 20 meter, glijden. De lichten gaan uit en in het dak van de passage verschijnt een gigantische lichtshow op de muziek van bye, bye, Miss American pie. Met allerlei bekende mensen in beeld over een lengte van 400 meter en afgesloten met bijna levens echt vuurwerk. Het eten ben ik even vergeten en gedurende de lichtshow loop ik de passage op en neer. Een attractie op zich met Braziliaanse danseressen, jongleurs, travestieten, Elvis ( ik dacht dat hij dood was) en vrouwen die er alles aan doen om je de casino in te lokken. Als de show eindigt hoor ik mijn maag roepen en weet ik weer waar ik naar op weg was. Ik koop een paar stukken pizza en een Italiaans broodje warm vlees en ga terug naar de kamer. Bea krijg ik zover dat ze toch een half broodje op eet en ze zegt zowaar dat het een lekker broodje is. Niet lang daarna gaan we slapen en we hopen dat we morgen iets meer in het ritme zitten. 9 uur is wel een heel groot tijdsverschil, om aan te wennen en het contact met thuis is minder, als wij op staan zitten jullie aan het avondeten.
-
03 Mei 2012 - 20:07
Amanda:
Wat een leuk verhaaltje... En jeetje wat zijn jullie toch een kletskousen maar lekker met iedereen kletsen en praatjes maken:) Maar jullie hebben gelijk ook, zo kom je de leukste dingen te weten!
Ik heb jullie net gesproken en was even gezellig:) Heel veel plezier vandaag, ik ga vlug slapen:)
Dikke knuffel en kus!
-
04 Mei 2012 - 06:51
Nico En Marleen:
Als we alleen al kijken naar het aantal graden waarin jullie vertoeven dan worden we jaloers. Jeetje 30 graden, wat heerlijk! Erwin je hebt weer een fantatstisch verhaal geschreven. Wat zullen jullie een indrukken op doen. Hoe lang blijven jullie in Las Vegas en wanneer gaat HET gebeuren? Geniet er van en tot het volgende verhaaltje.
Groetjes Nico en Marleen -
04 Mei 2012 - 07:35
Tristan:
Zoooo wat een passende hotelnaam: 'Adventure'! En ik zal TOMTOM inlichten dat er nog meer concurrentie op de loer ligt;) Erg leuk verhaal, ik kijk uit naar het vervolg van jullie adventure. -
04 Mei 2012 - 07:54
Nico En Henny:
Hoi Bee en Er,
Wat leuk, die reisverslagen! En ik moet je bekennen dat die geverfde juffrouw ons heel bekend voorkomt. Dat zul je in de gokstad wel meer tegenkomen, wij zagen dat in Reno ook.
Ook die shows. In de casino's weet je niet wat je zie.
We hopen dat het tijdsverschil gauw overbrugd is.
Geniet!!!!
N&H -
04 Mei 2012 - 08:40
Graciëlle:
Ik ken het gevoel met het tijdverschil daar. Na twee dagen komt het wel weer goed hoor! :-)
Ik kijk uit naar het volgende verslag.
Groetjes,
Graciëlle -
04 Mei 2012 - 10:57
Wiebe:
klonk bekent net of ik je een paar uur daarvoor aan de lijn had toen bij de mac hahaha nou veel plezier we blijven je volgen ook met de a paid -
04 Mei 2012 - 11:53
Nanda:
Jetlag, daar zouden ze pilletjes voor (tegen) uit moeten vinden!!
Geniet, en Bea: tuin er niet in met de man te trouwen!!! -
04 Mei 2012 - 13:15
Marja Vleugel:
Dat was weer een fantastisch verhaal en op naar het volgende verhaal
We blijven jullie volgen hihi
groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
